Textiel is één van de meest verspreide materialen van het moment. In de landbouw, de bouwsector, de auto-industrie, de sport,... Er is amper een markt te bedenken waarin textiel niet aanwezig is. Of toch?
Als je foto’s voor het eerst bekijkt, dan lijkt het alsof je de tijd terugdraait. Je voelt meteen de intimiteit en de nauwe band met de overledene en de natuur. In Nederland gaf het fenomeen van de humusatie (het letterlijk humus worden) aanleiding tot onderzoek. De Research School of Archaeology verrichte antropologisch onderzoek naar de “Funeral Textile Tradition” in Zuid-Amerika, voornamelijk Peru. Humusatie of natuurlijk begraven gaat immers gepaard met textiel dat geweven is uit natuurlijke vezels. Humusatie zou volgens onderzoeken een veel kleinere milieuimpact hebben dan klassiek begraven of crematie.
De dode wordt begraven in een bed van humus waar micro-organismen het stoffelijk overschot al snel tot compost herleiden. Meestal gaan dergelijke rituelen gepaard met bloemen uit de omgeving. Het graf gaat volledig op in de natuur en dient als voeding voor bomen en planten. Grafzerken, dure lijkkisten, rouwkransen met plastic,... komen er niet aan te pas. De dode wordt in textiel gewikkeld en op een draagberrie naar zijn laatste rustplaats gedragen. De draagberrie wordt gerecupereerd of zelfs uit twijgen gemaakt.
Wie voor humusatie kiest, wil zo weinig mogelijk sporen nalaten. Ook tijdens de ceremonie is er weinig sprake van individualisering. Alleen het textiel voor de lijkwade laat ruimte voor een gepersonaliseerde aanpak. Dat is ook zo in Latijns-Amerika, in Peru, waar het textiel met veel zorg en respect vervaardigd wordt. De cirkel is rond: een pasgeboren baby wordt meteen in textiel gewikkeld en ook een dode wordt in textiel gehuld als het leven definitief voorbij is. Op de foto ziet u een moderne lijkwade op een handgemaakte draagberrie.
Hoe nieuw het voor de Belgische markt ook mag zijn, we vonden toch snel een bedrijf dat uitvaarttextiel aanbiedt, Thana-Lab. Het verdeelt wikkeltextiel van een Nederlandse producent. In Nederland is er met 14 natuurbegraafplaatsen al sprake van een trend. Maar het VK is de echte voorloper en telt al 270 natuurbegraafplaatsen. In Duitsland zijn er 128, meestal in bossen. België hinkt achterop. Hier zijn enkel begraafplaatsen die het concept benaderen.
Natuurlijk moeten we ons ook vragen stellen. Omdat dit artikel ze oproept maar niet echt bedoeld is om ze te beantwoorden geef ik hier alvast enkele links mee.
- LeVif
Nieuwe markten kunnen een opportuniteit meebrengen voor de textielindustrie. Op voorwaarde dat er tijdig op de opkomende trend wordt ingespeeld. Ziet u zelf markten waarin de Belgische textiel zich kan profileren? Stuur uw voorstel in en win de Textirama Foundation Award. Alle info op deze site